Gunler akip gidiyor.. Ne yazabiliyorum ne de okuyabiliyorum.. Cok sey de istemiyorum aslinda.. Sanki elimin altinda onlarca kitap var, basladigim ve yarida biraktigim..
Zaten hangi amacimiz vardir ki butunuyle gerceklestirebildigimiz, biz kibirlileri tatmin edebilen.. Butun hayaller cikis noktasini sahibinden alir ve ancak sonunda sahibine geri doner.. Ya sahip cikarsin duslerine; ugrasirsin, didinirsin ya akisina birakirsin ya da cabucak teslim bayragini cekersin..
Peki nedeni nedir bu icimdeki telasin!?.. Hic olmadigim kadar ozgurum, bir yandan da hic olmadigim kadar corak.. Tirmalayip duruyorum bombos duvarlarimi.. Oysa duvarlari bile renkli olmali insanin; resimle, siirle dolmali.. İcindeki ruzgari serbest birakmali, birakmali ki birbirine katsin olani, icinden yepyeni bir seyler cikarabilmek icin..
Bir yandan da beni kahreden bir uykusuzluk illetine tutuldum.. Belki de bu yuzden yasadigim kuraklik.. Uyuyamamak, dinlenememek artik benim kaderim mi yoksa, oysa hicte buyuk islerin pesinde degilim; olsam kesinlikle gam yemeyecegim, biliyorum..
Sayfalarca yazmaliyim.. Belki sacma sapan olacaklar - aynen bunun gibi:-)) - Siir, hikaye, ani vs. ne olursa yazmaliyim.. Okumaliyim, gozlerim okumaktan agriyana kadar, oturdugum yerde elimdeki kitapla sizana kadar; vazgecmemeliyim.. Bir de donup dolasip bu sekilde kendimi tekrar etmemeliyim.. Bir kez daha kendime emir kiplerini verdikten sonra hic bir faaliyet yapmazsam kendimi cezalandiracagim:-))
Oturmaktan popom uyusmus.. Hadi bakalim, kalkalim; yola duselim, omur boyu gidelim, geriye donup bakmayalim, sadece ani yasayalim, gelecegi dusleyelim..
Not: Dun Sirkeci'de Buyuk Postane'nin basamaklarinda otururken yazdim.. Ozellikle aksam 5'ten sonra oturulmasini tavsiye ederim, gayet serin oluyor, ortaliktaki kosusturmacayi izlemek bile zevkli..
Zaten hangi amacimiz vardir ki butunuyle gerceklestirebildigimiz, biz kibirlileri tatmin edebilen.. Butun hayaller cikis noktasini sahibinden alir ve ancak sonunda sahibine geri doner.. Ya sahip cikarsin duslerine; ugrasirsin, didinirsin ya akisina birakirsin ya da cabucak teslim bayragini cekersin..
Peki nedeni nedir bu icimdeki telasin!?.. Hic olmadigim kadar ozgurum, bir yandan da hic olmadigim kadar corak.. Tirmalayip duruyorum bombos duvarlarimi.. Oysa duvarlari bile renkli olmali insanin; resimle, siirle dolmali.. İcindeki ruzgari serbest birakmali, birakmali ki birbirine katsin olani, icinden yepyeni bir seyler cikarabilmek icin..
Bir yandan da beni kahreden bir uykusuzluk illetine tutuldum.. Belki de bu yuzden yasadigim kuraklik.. Uyuyamamak, dinlenememek artik benim kaderim mi yoksa, oysa hicte buyuk islerin pesinde degilim; olsam kesinlikle gam yemeyecegim, biliyorum..
Sayfalarca yazmaliyim.. Belki sacma sapan olacaklar - aynen bunun gibi:-)) - Siir, hikaye, ani vs. ne olursa yazmaliyim.. Okumaliyim, gozlerim okumaktan agriyana kadar, oturdugum yerde elimdeki kitapla sizana kadar; vazgecmemeliyim.. Bir de donup dolasip bu sekilde kendimi tekrar etmemeliyim.. Bir kez daha kendime emir kiplerini verdikten sonra hic bir faaliyet yapmazsam kendimi cezalandiracagim:-))
Oturmaktan popom uyusmus.. Hadi bakalim, kalkalim; yola duselim, omur boyu gidelim, geriye donup bakmayalim, sadece ani yasayalim, gelecegi dusleyelim..
Not: Dun Sirkeci'de Buyuk Postane'nin basamaklarinda otururken yazdim.. Ozellikle aksam 5'ten sonra oturulmasini tavsiye ederim, gayet serin oluyor, ortaliktaki kosusturmacayi izlemek bile zevkli..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder