Çok seviyor olsam da sana teşekkür edemeyeceğim san dünya, hayat, yaşam, zaman; adı her ne koyarsanız koyun.. Öğrenilmiş çaresizliklerin duvarlarını yıkıp geriye doğru saymak isterdim ve uzay boşluğunda salınmak; dünyaya şöyle bir yukarıdan bakmak, gerçekten o kadar mavi olup olmadığını görmek, küçük bir kapsülün içinde..
Seslen, bağır, duyur kendini ve hepsi bu kadardı diyerek pes etme sakın; çünkü devamı var.. Isiklar sondugunde ve sesin kesildiginde bile yol bitmeyecek..
