Su havalarin ne yapacagi hic belli olmuyor.. Gecen hafta, 2 yil aradan sonra karlar altinda, usuyerek, titreyerek soluk alip veriyorduk İstanbul'da.. Su an gunes montlarimizin icindeki bedenlerimizi elinden geldigince yakiyor..
Kuzey Irak'a girdik mesela, bu sabah Bush'un deli sacmasi dans figurlerini izledim ve Maya'larin kehanetlerinin dogru cikmasi durumunda pekte uzuntu duymayacagimi hissettim.. 4 senemiz var yani dostlar, ben artik inanmaya basladim.. Tribun tezahurati gibi olacak ama, ben inandim siz de inanin..
Koca koca uydu kentlerlerle dolduruyorlar İstanbul'un dort tarafini, bana bunlar cizgi film gibi geliyor.. Belki oyle bir yerde hic oturmadigim icin.. Sokakta buyuduk biz.. Misket oynadik, dokuztas oynadik; kufur ettik, kavga ettik.. Elma, armut caldik bahcelerden.. Papatyalar vardi ornegin ben cocukken mahallemizde, seviyor/sevmiyor diyerek kizlari dusledik.. Gectigimiz aylarda bu yeni "sehir"lerden birisine gittigimde cok iyi ayarina vardim ki eger bu yirmiser otuzar katli yerler bu sehri ahtapot gibi sarmaya devam ederse yildizlara olan uzakligimiz daha da buyuyecek..
26 yasinda gecmise ozlem duymak sacma gelebilir bazilarina, ama ben duyuyorum; hem de cok eskiye degil, ornegin 2002'ye.. Isparta'ya gitmeden once biraktigim İstanbul'la dondugumde gordugum İstanbul arasinda o kadar cok fark vardi ki.. Belki de o kesmekesi unuttum, belki de yenilige adapte olamadim..
Yine de seviyorum yasadigim sehiri.. Birazdan yola cikacagim.. Galata Kulesi'ni gorecegim once, sonra Suleymaniye.. Benim camim.. Cok mu bencilce gorundu bu cumle.. Ama oyle iste.. İstanbul minareler denizi, turbeler denizi.. Simdi gokdelenler yeni yeni "sehir"ler denizi olma yolunda ilerliyor.. Yine de soluk alip verebilecegimiz, bizim diyebilecegimiz yerleri var, simdilik..
Kuzey Irak'a girdik mesela, bu sabah Bush'un deli sacmasi dans figurlerini izledim ve Maya'larin kehanetlerinin dogru cikmasi durumunda pekte uzuntu duymayacagimi hissettim.. 4 senemiz var yani dostlar, ben artik inanmaya basladim.. Tribun tezahurati gibi olacak ama, ben inandim siz de inanin..
Koca koca uydu kentlerlerle dolduruyorlar İstanbul'un dort tarafini, bana bunlar cizgi film gibi geliyor.. Belki oyle bir yerde hic oturmadigim icin.. Sokakta buyuduk biz.. Misket oynadik, dokuztas oynadik; kufur ettik, kavga ettik.. Elma, armut caldik bahcelerden.. Papatyalar vardi ornegin ben cocukken mahallemizde, seviyor/sevmiyor diyerek kizlari dusledik.. Gectigimiz aylarda bu yeni "sehir"lerden birisine gittigimde cok iyi ayarina vardim ki eger bu yirmiser otuzar katli yerler bu sehri ahtapot gibi sarmaya devam ederse yildizlara olan uzakligimiz daha da buyuyecek..
26 yasinda gecmise ozlem duymak sacma gelebilir bazilarina, ama ben duyuyorum; hem de cok eskiye degil, ornegin 2002'ye.. Isparta'ya gitmeden once biraktigim İstanbul'la dondugumde gordugum İstanbul arasinda o kadar cok fark vardi ki.. Belki de o kesmekesi unuttum, belki de yenilige adapte olamadim..
Yine de seviyorum yasadigim sehiri.. Birazdan yola cikacagim.. Galata Kulesi'ni gorecegim once, sonra Suleymaniye.. Benim camim.. Cok mu bencilce gorundu bu cumle.. Ama oyle iste.. İstanbul minareler denizi, turbeler denizi.. Simdi gokdelenler yeni yeni "sehir"ler denizi olma yolunda ilerliyor.. Yine de soluk alip verebilecegimiz, bizim diyebilecegimiz yerleri var, simdilik..
1 yorum:
Burcunuz bir sure daha Marduk'un etkisi altinda kalacak. Su anda 26 yasinda olan insanlarin her biri yaslandikca gecmise daha da ozlem duymaya baslayacak. Suleymaniye tum insanligin ortak mirasidir, bu miras kisilere indirgenemez. Bu arada, i love bush but not the president, neyse bu cumlenin sonunu acik birakiyorum.
Yorum Gönder